Danas u mnogim državama koje su nastale raspadom bivše jugoslavije ljudi polako zaboravljaju a neki i preziru ono što je partizanska vojska postigla tokom Drugog svjetskog rata i biste heroja kojji su tada ginuli za slobodu su uglavnom uklonjene na nasilan način ili potpuno zapuštene.
Jedan od njih je i Ivo Lola Ribar a priča o ljubavi između njega i Slobode Trajković je jedna od najpotresnijih iz ovog perioda. Ivo je rođen 1916. godine a poginuo je 1943. na Glamočkom polju kada je trebao avionom da poleti u Kairo kao prvi diplomatski predstavnik nove Jugoslavije. Lolina majka je bila Tonica koja se nakon smrti svog prvog muža udala za doktora Ivana Ruibara i rodila je dva sina Ivu i Juricu.
Mnogi se slažu da su oni svoju ljepotu naslijedili upravo od majke dok su od oca naslijedili inteligenciju. Lola je studirao u Parizu a onda je školovanje nastavio u Beogradu na Pravnom fakultetu gdjeje bio jedan od najboljih studenata i postao je poznat kao odličan govornik. Lolina porodica je bila imućna a njegov otac koji se bavio politikom još dok je bio u Zagrebu je svoje sinove vodio na narodne skupove i objašnjavao im da bi svi ljudi trebali da žive dobro kao što živi i njihova porodica.
Svi su bili naklonjeni ideji komunizma i tražili su bolji život za radnike i seljake. Poslije demonstracija koje su održane protiv režima Cvetković Maček Lola je uhapšen zajedno sa velikim brojem beogradskih komunista i poslan u logor u Bileći. 1941. godine je bio član komiteta koji je donio odluku o ustanku i postao je najmlađi član Vrhovnog štaba. Ostatak pročitajte ovdje.
