Arapske posuđenice koje su asimilirane u drugi jezik općenito se nazivaju arabizmima. Ove riječi se obično posuđuju u osmansko-turski, koji je bio jedan od dominantnih jezika islamske civilizacije i imao je značajan utjecaj na naš kulturni i intelektualni razvoj. Posljedično, arabizmi se često označavaju kao turcizmi, au određenim kontekstima mogu se nazivati i orijentalizmima ili osmanizmima.
Turski jezik je uključio mnoge arapske korijene, ali oni su prošli transformacije da bi postali imenice i pridjevi. Na primjer, riječ “dukkān” na arapskom je postala “dukkan” na turskom, što znači “trgovina”. “Sana'” na arapskom jeziku, što znači “stvaranje”, prešlo je u “sanat” na turskom jeziku, što znači “zanat”. Ostale arapske riječi koje su integrirane u turski uključuju “sat” (turski saat) od “sā’a” i “sevap” (turski sevap) od “tawāb”. Arapska riječ “kabāb” je postala “kebap” na turskom, dok je “keyif” postalo “cef/ceif”, a “kūb” je postalo “čaša”. “Fukara” (turski fukara) u prijevodu znači “siromašan” i vuče korijene iz arapske riječi “fuqarā'”. Ove arapske riječi dobro su se prilagodile gramatičkoj strukturi turskog jezika, pa su se čak koristile za stvaranje novih leksema dodavanjem turskih morfema. Na primjer, riječ “hağğ” na arapskom je postala “hajiluk” na turskom. Osim toga, arapski je igrao ulogu u mjerenju vremena i ovladavanju terminologijom na turskom jeziku.
Određene arapske riječi u našem jeziku imaju ženski rod, ali se umjesto toga koriste u muškom ili srednjem rodu. Na primjer, “kijamet” označava nered, dok se “amanet” odnosi na obećanje. Dodatno, nekim imenicama je promijenjen gramatički broj, gdje se množina u srpskom jeziku tretira kao jednina. Dva primjera ovoga su “esnaf”, što je arapska prekinuta množina, i “muslim”, što je arapski aktivni particip koji znači “onaj koji se pokorava Bogu, pokorava se”, s perzijskim sufiksom za množinu razumnih bića “-ān “. U srpskom jeziku ima raznih arabizama, ali najviše je riječ o islamizmima, stručnim terminima koji se odnose na vjerske običaje i običaje muslimana, kao i one iz pravne sfere. Osim ovih, postoje i riječi posuđene iz arapskog koje se koriste u svakodnevnom životu.
U našem jeziku postoji mnoštvo vlastitih imenica koje su izvorno izvedene iz arapskog jezika, a ukupno ih ima na stotine. Mnoga od ovih imena su čak pretvorena u prezimena, kao što su Ahmedović, Ahmetović, Ahmetagić, Hasanović, Hasanagić, Hasanbegović, Karahasan. Osim toga, određene arapske riječi, posebno one koje se koriste u prirodnim znanostima, integrirane su u naš jezik preko europskih jezika. Na primjer, “algebra” je izvedenica od “al-ğabr,” što se prevodi kao “sastavljanje”, dok “alkohol” dolazi od “al-kuhūl”. “Digit” je izvedeno iz “sifr”, što znači “nula”, a “sirup” dolazi od “šarāb”, što znači “piće”.
