Tema našeg današnjeg članka je neosporivo neobična, ali služi kao vrhunski primjer kako je sve bilo moguće u prošlosti kada je život postojao pod drugačijim standardima. Ova priča vrti se oko bogate, omiljene princeze s prepoznatljivim brkovima koju je obožavao njen otac. Iako se može činiti poprilično nevjerojatno u današnje vrijeme, princeza je svojevremeno bila vrlo tražena i poželjna muškarcima u svojoj zajednici. Kada uzmemo u obzir neortodoksne standarde ljepote iz 1980-ih, žena sa dlakama ispod pazuha i sličnim stvarima su bile poprilično interesante, međutim to blijedi u usporedbi sa današnjim vremenom.
Otac princeze Fatemah Kanum Esmet al-Dovleh, bio je Nasir el Din Shah Qajar, popularna ličnost koja je imala harem od 11 žena, od kojih su sve smatrane izuzetno lijepim. Zbog toga je dobio brojne nasljednike, uključujući 11 prinčeva i 10 princeza, a među njima se kao najljepša istakla Fatemah Kanum Esmet al-Dovleh. Njen otac bio je strastveni slikar koji je svojevremeno često znao biti inspirisan njenom ljepotom koju je potom prenosio na svoje slike.
Kako bi osigurala sebi prikladnog muža, suočila se sa zadatkom da odbije mnoge prosce, a perzijski pjesnik govori o čak 13 muškaraca koji su si oduzeli život nakon što ih je princeza odbacila. Za razliku od modernih standarda ljepote, vrijednost žene u to doba često je određivana njenom punom figurom i obiljem bujne kose. Godine 1877. francuska kraljevska princeza Ismet, koja se izgledom znatno razlikovala od gore spomenute žene, posjetila je Iran i zabilježila svoja zapažanja u svoj dnevnik putovanja.
“Princeza ima prepoznatljive crne brkove iznad gornje usne, koji joj daju muški izgled”, primijetili su Europljanin i Ismet, a priča o brkatoj princezi obišla je čitav svijet. Međutim, uprkos broj negativnim komentarima, princeza se naposlijetku udala za iranskog plemića Dust Muhamed Kana, a nakon toga poznato je veoma malo detalja o njenom životu. Ono što je zabilježeno jeste da je većinu svog vremena provodila u dvorcu, a veoma često je imala goste sa zapada. Princeza je preminula 1905. godine kada je napunila 31 godinu i sahranjena je pored svog oca, koji ju je defiintivno smatrao svojom mezimicom.
